Magnezyum eksikliği modern toplumlarda %30’un üzerinde görülmekte olup (Rosanoff et al., 2012), yetersiz alımın yorgunluk, kas krampları, nöromüsküler disfonksiyon ve enerji eksikliği gibi semptomlarla ilişkili olduğu bilinmektedir. B2, B3 ve B6 vitaminleri ise mitokondriyal enerji üretimi ve sinir sistemi işlevleri için gerekli koenzimlerin sentezinde kritik öneme sahiptir (Powers, 2003; Jacobson, 2007).
Magnezyumun farklı formları, farklı fizyolojik süreçleri hedefleyebilme potansiyeline sahiptir:
Malat formu: Krebs döngüsünde yer alan malik asit aracılığıyla enerji üretimine katkı sağlar.
Glisinat formu: Yüksek biyoyararlanıma sahip olup gastrointestinal toleransı en iyi magnezyum formlarından biridir.
Taurat formu: Taurin aminoasidinin kardiyovasküler ve nörolojik işlevlerde gösterdiği koruyucu etkilerle ilişkili bir formdur.
Bu bağlamda, üçlü magnezyum formunun B vitaminleri ile kombinasyonu fizyolojik açıdan dikkat çekici bir takviye stratejisi oluşturmaktadır.
Bu çalışma, magnezyum formları ve B vitaminlerinin fizyolojik etkilerini inceleyen klinik ve preklinik araştırmaların derlenmesi yöntemiyle hazırlanmıştır. PubMed, ScienceDirect ve Google Scholar veritabanlarında “magnesium malate”, “magnesium glycinate”, “magnesium taurate”, “B vitamins energy metabolism”, “neuromuscular function magnesium” anahtar kelimeleriyle literatür taraması yapılmıştır. Değerlendirmeye alınan çalışmaların büyük bölümü Systematic Review, Randomized Controlled Trial (RCT) ve biokimyasal mekanizma çalışmalarıdır.
Magnezyumun 300’den fazla enzimin kofaktörü olarak görev aldığı bilinmektedir (Volpe, 2013). Özellikle:
ATP’nin biyolojik olarak aktif formu olan Mg-ATP kompleksinin oluşumu,
Kas kasılmasını düzenleyen kalsiyum-magnezyum antagonizması,
Sinir iletiminde NMDA reseptörlerinin düzenlenmesi,
gibi süreçlerde temel rol oynar.
Malik asidin enerji üretim döngüsündeki yeri sebebiyle malat formunun özellikle kronik yorgunluk sendromu ve mitokondriyal disfonksiyonla ilişkili çalışmalarda fayda gösterdiği bildirilmiştir (Durlach et al., 1993).
Schuette ve arkadaşları (1994), glisinat formunun biyoyararlanımının en yüksek magnezyum türlerinden biri olduğunu ve gastrointestinal yan etki profilinin düşük olduğunu göstermiştir.
Taurin, kardiyovasküler sistemde antiaritmik ve membran stabilizatör etkiler göstermektedir (Schaffer et al., 2013). Magnezyum tauratın bu süreçlere katkısı sinerjistik kabul edilmektedir.
Riboflavin, FMN ve FAD koenzimlerinin öncülüdür ve oksidatif fosforilasyon için zorunludur. Eksikliğinin ATP üretimini belirgin şekilde azalttığı bilinmektedir (Powers, 2003).
NAD⁺ / NADH metabolizmasının temel bileşenidir. DNA onarımı, enerji transferi ve mitokondriyal fonksiyon için gereklidir (Jacobson, 2007).
Piridoksin, nörotransmitter sentezinde (serotonin, dopamin, GABA) ve aminoasit metabolizmasında görev yapar (Leklem, 1990). Eksikliğinde sinir iletim hızında azalmanın gözlendiği çalışmalarda rapor edilmiştir.
Magnezyum ve B vitaminlerinin birlikte kullanımı özellikle şu alanlarda belirgin sinerji gösterir:
Mitokondriyal Enerji Üretimi:
Magnezyum-ATP oluşumu ve FAD/NAD metabolizması birlikte çalışır.
Kas ve Sinir Sistemi Fonksiyonları:
Magnezyumun kas kasılma dengesine etkisi + B6’nın nörotransmitter sentezi.
Yorgunluk ve Bilişsel Performans:
Malat formunun enerji üzerindeki etkisi + B2/B3/B6'nın oksidatif metabolizmayı desteklemesi.
Elektrolit Dengesi:
Magnezyumun hücre içi iyon kanallarını düzenleme etkisi.
Bu sonuçlar, söz konusu formülasyonu bilimsel açıdan rasyonel bir kombinasyon hâline getirmektedir.
Üçlü magnezyum formunun (malat–glisinat–taurat) birlikte kullanımı, farklı fiziksel ve metabolik süreçleri aynı anda hedefleyebilen çok boyutlu bir yaklaşım sunmaktadır. Bağırsaktan emilim profili yüksek olan bu formlar, klasik magnezyum oksit gibi düşük emilimli formlara kıyasla daha avantajlıdır.
B vitaminlerinin eklenmesi, özellikle enerji metabolizmasında magnezyumun görev aldığı reaksiyonlarda koenzim ihtiyacını karşılayarak daha güçlü bir fizyolojik yanıt elde edilmesini sağlar.
Portakal aromalı saşe formu ise bu kombinasyonun tüketici uyumunu artırmakta ve pratik bir kullanım sağlamaktadır.
Mevcut literatür, magnezyumun malat, glisinat ve taurat formlarının yüksek biyoyararlanımlı ve fizyolojik açıdan çok yönlü etkilere sahip olduğunu göstermektedir. Bu formların B2, B3 ve B6 vitaminleri ile kombinasyonu, enerji metabolizması, kas fonksiyonu, sinir sistemi performansı ve yorgunluk azaltımı üzerinde sinerjik bir etki oluşturmaktadır.
Portakal aromalı saşe formu, hem biyoyararlanım hem de kullanım kolaylığı açısından modern formülasyon ihtiyaçlarını karşılamaktadır.
Bu veriler ışığında, değerlendirilen formülasyonun bilimsel temelleri güçlü, fizyolojik etki mekanizmaları belirgin ve klinik açıdan rasyonel olduğu sonucuna varılabilir.
Durlach, J., Pagès, N., Bac, P., Bara, M., & Guiet-Bara, A. (1993). Magnesium and therapeutics. Magnesium Research.
Jacobson, E. L. (2007). Niacin deficiency and mitochondrial DNA damage. Annual Review of Nutrition.
Leklem, J. E. (1990). Vitamin B-6: a status report. Journal of Nutrition.
Powers, H. J. (2003). Riboflavin (vitamin B2) and health. American Journal of Clinical Nutrition.
Rosanoff, A., Weaver, C. M., & Rude, R. K. (2012). Suboptimal magnesium status in the United States. Nutrition Reviews.
Schaffer, S. W., Jong, C. J., Ramila, K. C., & Azuma, J. (2013). Physiological roles of taurine in heart and muscle. Advances in Experimental Medicine and Biology.
Schuette, S. A., Lashner, B. A., & Janghorbani, M. (1994). Bioavailability of magnesium diglycinate vs magnesium oxide. Journal of the American College of Nutrition.
Volpe, S. L. (2013). Magnesium in disease prevention and overall health. Advances in Nutrition.